خوبی؟ کمی برافروخته به نظر میرسی

دیروز روز جهانی توالت بود (بله، واقعا). این در واقع یک کمپین تحسین برانگیز توسط WaterAid برای افزایش آگاهی از این واقعیت است که از هر سه نفر در سراسر جهان یک نفر به توالت امن و خصوصی دسترسی ندارد. این، البته، منجر به شرایط غیربهداشتی می شود که منجر به گسترش عفونت و بیماری می شود. احتمالاً هرگز به این موضوع فکر نکرده اید، اما به معنای واقعی کلمه زندگی را نجات می دهید.

بنابراین، با در نظر گرفتن موضوع توالت، شروع به فکر کردن در مورد لواشک های شیمیایی کردم. اگر در بریتانیا زندگی می کنید، احتمالاً نام Portaloo® به ذهن شما خطور می کند. این عملاً به یک کلمه عمومی برای یک توالت قابل حمل تبدیل شده است، اما (مانند Hoover، Sellotape و دیگران) در واقع یک نام تجاری است. به من گفته می شود که در آمریکا آنها را پورتا پوتی یا سطل عسلی می نامند که من بیشتر دوست دارم. در هر صورت، همه مواد شیمیایی و پلاستیکی آنها را شبیه اختراعات مدرن می کند، مطمئنا؟

در واقع، به هیچ وجه. ایده یک توالت متحرک و مستقل که می توانید آن را بردارید و از جایی به مکان دیگر ببرید، ممکن است جدیدتر باشد، اما مردم صدها سال است که از توالت های شیمیایی استفاده می کنند. به عنوان مثال، پس از تکمیل «کسب و کار» در یک خانه چوبی قدیمی – اساساً یک جعبه بلند که روی سوراخی در زمین ساخته شده است – کاربر برای کمک به بو کردن آن، کمی لیمو یا آهک به پایین سوراخ می‌پاشد.

هر دوی اینها مواد شیمیایی قویا اساسی هستند. لیمو یا هیدروکسید سدیم یا هیدروکسید پتاسیم است و آهک اکسید کلسیم است. هر دو با آب مخلوط می شوند تا محلول های بسیار خورنده و قلیایی تشکیل دهند و اتفاقاً در این فرآیند گرمای زیادی از خود خارج می کنند. هر دو برای پوست بسیار مضر هستند. این روزهای قبل از سلامت و ایمنی بود. هر کاری کردی باید سعی میکردی روی صندلی نریزه.

اوره، یک ماده شیمیایی کلیدی در ادرار، با قلیاهای قوی در فرآیندی به نام هیدرولیز قلیایی واکنش می دهد. این آمونیاک تولید می کند که بسیار بدبو است (اگر برای ریه ها سخت باشد)، بنابراین اگر هیچ چیز دیگری به پوشاندن بوهای دیگر کمک نمی کند. آمونیاک همچنین برخی از انواع باکتری ها را از بین می برد (که یکی از دلایل محبوبیت آن در محصولات پاک کننده است). مگس ها نیز معمولاً غلظت بالای آن را دوست ندارند، بنابراین این یک مزیت دیگر است.

قلیاها همچنین اثر دیگری دارند در این که تجزیه فضولات انسانی وابسته به pH است. در شرایط اسیدی بهتر عمل می کند. افزودن لیمو یا آهک باعث افزایش PH و کاهش سرعت این تجزیه می شود. در بالای این (به معنای واقعی کلمه) هر دو آهک و لیمو ترش هستند: آنها آب را جذب می کنند. این کار رطوبت را پایین نگه می دارد و اجازه می دهد تا یک “پوسته” جامد روی سطح زباله تشکیل شود و فرار هر گونه مواد شیمیایی فرار و بدبو را دشوار می کند. دوست داشتني.

یک کلمه احتیاط: بسیار مهم است که سعی نکنید چنین فضای بیرونی را با هر نوع سفید کننده تمیز کنید. سفید کننده که حاوی هیپوکلریت سدیم است با آمونیاک واکنش داده و هیدروژن کلرید، گاز کلر و کلرامین را تشکیل می دهد. هیچ کدام برای سلامتی شما مفید نیستند. حتی به طور چشمگیرتر (اگر این چشمگیرتر از مرگ است – شما تصمیم می گیرید) اگر آمونیاک زیادی وجود داشته باشد، ممکن است هیدرازین مایع دریافت کنید، که در سوخت موشک استفاده می شود زیرا انفجاری است. چه کسی می دانست که شیمی توالت می تواند علم موشکی نیز باشد؟

اما در توالت‌های شیمیایی مدرن سطل‌های لیموترش پیدا نمی‌کنید (اگرچه ظاهراً هنوز هم افرادی هستند که از آن استفاده می‌کنند). پس چه چیزی در آنجا وجود دارد؟ زمانی، فرمالدئید، که با نام متانال شناخته می شد، رایج بود. احتمالاً آن را به عنوان مایع مومیایی کردن می شناسید. موادی که دیمین هرست آن کوسه را در آن شناور کرد. این یک نگهدارنده بسیار مؤثر است. اولاً، اکثر باکتری ها و قارچ ها را از بین می برد و ویروس ها را از بین می برد و ثانیاً باعث می شود که گروه های آمینه اولیه در پروتئین ها با سایر اتم های نیتروژن مجاور پیوند متقابل داشته باشند و پروتئین ها را دناتوره کرده و از تجزیه آنها جلوگیری کند.

جالب توجه است، در حالی که در غلظت های بالا قطعا سمی است، فرمالدئید یک ماده شیمیایی طبیعی است. در جریان خون حیوانات، از جمله انسان، یافت می شود، زیرا در متابولیسم طبیعی نقش دارد. همچنین در میوه ها و سبزیجات، به ویژه گلابی، انگور و قارچ شیتاکه دیده می شود. دوز، همانطور که می گویند، سم را می سازد. من این را ذکر می کنم زیرا برخی از مبارزان در آنجا وجود دارند که اصرار دارند باید کاملاً از همه چیز حذف شود، چیزی که کاملاً غیر ضروری است و احتمالاً غیرممکن است (فقط برای جهنم، من همچنین در اینجا اشاره می کنم که میانگین گلابی حاوی فرمالدئید بسیار بیشتری نسبت به دوز واکسن است.

همه آنچه گفته شد، از آنجا که فرمالدئید در غلظت های بالا بسیار سمی است، و به دلیل اینکه می تواند در فرآیندهای تجزیه در کارخانه های فاضلاب اختلال ایجاد کند (به دلیل اینکه باکتری ها را از بین می برد)، فرمالدئید دیگر در توالت ها استفاده نمی شود. در واقع، بسیاری از مخلوط های موجود در فروش به صراحت برچسب “بدون فرمالدئید” دارند. فرمولاسیون های مدرن مبتنی بر آنزیم هستند و مواد زائد را با فعالیت بیولوژیکی تجزیه می کنند. آنها معمولاً هنوز به رنگ آبی هستند (اگر از طیف رنگی استفاده کنید، احتمالاً کم رنگ‌ترین رنگ است)، اما معمولاً از رنگ‌های مخصوص مواد غذایی استفاده می‌کنند. در نتیجه، آنچه پس از آن باقی می‌ماند، به جای زباله‌های شیمیایی، به عنوان فاضلاب طبقه‌بندی می‌شود و رسیدگی به آن را آسان‌تر می‌کند.

بنابراین، این یک تور کوتاه در سراسر جهان جذاب شیمی توالت بوده است. شما هرگز حدس نمی زدید که این همه چیز در آن وجود داشته باشد، آیا؟ حالا آیا به دوقلوی توالت خود فکر کرده اید؟