آیا باید از شامپوی خود ترسید؟

من اخیراً مشغول خرید آنلاین مواد غذایی بودم (من بچه‌های کوچک دارم، شروع کردم به خرید سنتی از سوپرمارکت‌ها به همان روشی که فرشم را با چوب می‌کوبم و لباس‌ها را در یک جریان می‌شورم) که با نظراتی در مورد یک مورد خاص مواجه شدم. مارک شامپو

اکثر بررسی ها مثبت بودند، اما برخی نبودند. به طور خاص، چند نفر یک ستاره از موادی به نام متیل کلرو ایزوتیازولینون و متیل ایزوتیازولینون شکایت داشتند.

ممکن است تعجب کنید که این هیولاها چیست؟ مطمئناً با این نام‌ها باید مولکول‌های بزرگ بزرگی باشند؟ در واقع نه، آنها بسیار کوچک هستند. متیل کلرو ایزوتیازولینون (نشان داده شده در نمودار) فقط دارای چهار اتم کربن و مجموعه جالبی از عناصر دیگر است. آنها بخشی از گروهی از ترکیبات به نام ایزوتیازولینون ها هستند که مولکول های هتروسیکلیک هستند که شامل یک حلقه پنج عضوی است که حاوی نیتروژن، گوگرد و یک گروه C=O است.

تعجب آور نیست که متیل کلرو ایزوتیازولینون با توجه به نام سخت و طاقت فرسا، اغلب به MCI کوتاه می شود. به همین ترتیب، متیل ایزوتیازولینون که از نظر شیمیایی مشابه است (مولکول بالا را بدون بیت کلر تصور کنید) با نام MI یا گاهی اوقات MIT استفاده می شود.

چرا این چیزها در شامپو هستند؟ خوب، آنها نگهدارنده های بسیار موثری هستند. آنها ضد باکتری و ضد قارچ هستند و بر علیه باکتری های گرم مثبت و گرم منفی و همچنین مخمرها و قارچ ها عمل می کنند. این چیز خوبی است، زیرا برخی از این میکروب ها بسیار بد هستند. به عنوان مثال، باکتری ها شامل افراد دوست داشتنی مانند نوکاردیا (مرتبط با نوع خاصی از بیماری تنفسی)، استافیلوکوک (مرتبط با عفونت های مختلف) و لیستریا (بیشتر به دلیل ایجاد ناراحتی های گوارشی معروف است). ممکن است خطر کوچکی باشد، اما دوش‌ها محیط‌های گرم و مرطوب هستند – اساساً بستر مناسبی برای پرورش این نوع چیزها. اگر این میکروب‌ها در شامپو، ژل دوش و غیره شروع به رشد کنند، سپس روی موها و پوست شما می‌آیند، احتمالاً استنشاق می‌شوند و حتی اگر در جایی بریدگی کوچک داشته باشید، ممکن است به جریان خون شما راه پیدا کنند.

اوه.

بنابراین، به همین دلیل است که این مواد شیمیایی وجود دارد. همه چیز خوب به نظر می رسد، درست است؟ چرا مردم شاکی هستند؟

خوب، زیرا آنها نیز خطرات خود را دارند. اکنون، قبل از اینکه جلوتر بروم، باید یک اصل بسیار مهم سم شناسی را به خاطر بسپاریم، و آن این است که “دوز سم را می سازد”. همه چیز، واقعاً منظورم همه چیز است، اگر بیش از حد در معرض آن قرار بگیرید، خطرناک است. برای مثال، اگر می‌خواهید به زندگی خود ادامه دهید، اما برای مدت طولانی بیش از حد آن را تنفس کنید و در خطر ابتلا به اختلالات بینایی، وزوز گوش، حالت تهوع و اسپاسم عضلانی باشید، اکسیژن بسیار مهم است. مقدار زیاد حتی می تواند کشنده باشد. به طور مشابه، کمی نمک روی چیپس بسیار خوب است، اما سعی کنید و مثلاً آب دریا بنوشید و به زودی پشیمان خواهید شد. حتی اگر آب معمولی را در مدت زمان بسیار کوتاهی مصرف کنید، می تواند خطرناک باشد، به خصوص اگر به شدت ورزش می کنید.

بسیاری از مواد شیمیایی که به صورت صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند، فهرست‌های ترسناکی از خطرات مرتبط دارند، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که این هشدارها معمولاً برای افرادی است که از این ماده شیمیایی در محیط‌های صنعتی استفاده می‌کنند. به عبارت دیگر، آن‌ها ممکن است در تمام طول روز هر روز کیلوگرم یا حتی تن‌ها را جابه‌جا کنند، برخلاف مقدار کمی که احتمالاً چند بار در هفته ملاقات می‌کنید.

من می توانم به معنای واقعی کلمه هر ماده ای را در بطری شامپو انتخاب کنم و اعلام کنم که خطرناک است. این کاملا درست است، اما بی معنی است. یک سؤال مرتبط تر این است: آیا در مقداری که معمولا استفاده می کنید خطرناک است؟

آیا متیل کلرو ایزوتیازولینون و متیل ایزوتیازولینون موجود در شامپو خطرناک هستند؟ هیچ مدرکی مبنی بر تجمع زیستی (در بدن) یا ارتباط آنها با هر نوع سرطان وجود ندارد. در سال 2002، مطالعه ای در شرایط آزمایشگاهی (یعنی خارج از موجودات زنده) در مورد سمیت عصبی MI انجام شد که نشان داد نورون های بالغ در کشت بافت می توانند توسط محلول های 4-12 ppm این ماده شیمیایی از بین بروند. اما این آزمایش ها روی سلول های مغز موش در کشت انجام شد. چیزهای زیادی به سلول‌های پتری دیش آسیب می‌رسانند: این بدان معنا نیست که ما لزوماً باید در زندگی روزمره نگران آنها باشیم. یک محلول شامپو که مستقیماً در مغز شما ریخته می شود ممکن است مضر باشد، اما من پیشنهاد می کنم که اگر این اتفاق در هنگام حمام افتاد، مشکلات بزرگ تری دارید. یعنی ضربه شدید به سر.

با این حال، در غلظت های بالا، MI و MCl قطعا محرک پوست و غشاء هستند که می توانند باعث سوختگی شیمیایی شوند. آنها “حساس کننده” شیمیایی شناخته شده هستند. این بدان معنی است که قرار گرفتن در معرض آنها، حتی در سطوح نسبتاً کم، ممکن است باعث واکنش آلرژیک شود.

اینجاست که ما وارد قلمروی دشواری می‌شویم، زیرا پیش‌بینی دقیق چگونگی واکنش یک فرد خاص به چنین چیزی دشوار است. به عنوان مثال، من هرگز واکنش بدی به متیل کلرو ایزوتیازولینون نداشتم. از طرف دیگر یک آسپرین به من بدهید، احتمالاً دچار مشکل خواهم شد. آلرژی مختص افراد است. اما شکی نیست که برخی افراد انجام دادن واکنش های بدی به MCI و MI دارند. برخی منابع پیشنهاد کرده اند که ممکن است 15 درصد از جمعیت باشد (و این تعداد ممکن است به طور نگران کننده ای در سال های اخیر افزایش یافته باشد).

این مواد شیمیایی به عنوان مواد نگهدارنده در سایر محصولات مانند ضدآفتاب، مرطوب‌کننده و دستمال مرطوب (مثلاً دستمال مرطوب بچه، دستمال مرطوب صورت و دستمال مرطوب توالت) نیز استفاده شده است، که به دلیل عدم شستشوی شما یک نگرانی خاص است. باقی مانده از این محصولات – که به طور کلی نکته استفاده از آنها است – بنابراین روی پوست باقی می ماند.

گزارشی در سال 2014 از مجله بین المللی سم شناسی به این نتیجه رسید که اگرچه MI و MCI در غلظت های 50 پی ام و بالاتر حساس کننده هستند، اما در غلظت های 15 پی ام (و کمتر) نیستند. بنابراین، “ممکن است به طور ایمن در محصولات “شستشو” با غلظتی بیش از 15 پی ام و در محصولات آرایشی “ترک شده” با غلظتی بیش از 7.5 پی ام استفاده شود.

با این حال، همچنین در سال 2014، کمیته علمی کمیسیون اروپا در مورد ایمنی مصرف کننده استدلال کرد که: “برای محصولات آرایشی و بهداشتی (از جمله “دستمال مرطوب”)، هیچ غلظت ایمن MI برای القای آلرژی تماسی یا تحریک به اندازه کافی نشان داده نشده است.

مردم به ویژه در مورد دستمال مرطوب بچه نگران کودکان بوده اند. این غیرمنطقی نیست، زیرا نه تنها درماتیت تماسی که می‌تواند دردناک و ناخوشایند باشد، بلکه پس از ایجاد حساسیت نمی‌توان آن را معکوس کرد: هر فردی که تحت تأثیر قرار می‌گیرد باید برای همیشه برچسب‌ها را با دقت بسیار بخواند. در نتیجه، گروه های مصرف کننده کمپین هایی را برای حذف MI و MCI از هر محصولی که در چند سال گذشته روی پوست باقی مانده است، آغاز کرده اند.

من در حال حاضر سه مارک مختلف دستمال مرطوب بچه در خانه ام دارم (کودکان کوچک که می بینید) و یک نگاه سریع به مواد تشکیل دهنده به من می گوید که MI و MCI در هیچ کدام از آنها نیست و همچنین مواد تشکیل دهنده آنها نیست. بسته دستمال توالت مرطوب قابل شستشو در حمام. البته این یک بررسی جامع نیست، اما نشان می دهد که این مواد ممکن است از بین بروند. شرکت‌های بزرگ واقعاً نمی‌خواهند ما را جذب کنند: تصاویر افرادی که پس از استفاده از محصولاتشان ضایعات پوستی بدی دارند، هیچ لطفی به آنها نمی‌کند.

آیا واقعا نیاز به نگرانی دارید؟ آیا این مصرف کنندگان حق داشتند که این واقعیت را که شامپو حاوی MI و MCI است در بررسی های خود برجسته کنند؟ خوب، اگر می‌دانید پوست حساسی دارید، احتمالا بهتر است از مصرف این مواد اجتناب کنید. اما آیا شامپو به احتمال زیاد علت اگر به اندازه کافی خوش شانس باشید که از پوستی برخوردار باشید که اگر باد آنقدر تغییر کند معمولاً به جوش نمی آید؟ هیچ کس نمی تواند به طور قطعی بگوید، اما بعید به نظر می رسد زیرا شما آن را بشویید: این مواد فقط برای چند ثانیه با پوست شما در تماس هستند.

بنابراین، در حالی که آگاهی از چنین مواردی ضرری ندارد، احتمالاً نیازی به وحشت نیست و برای هر موردی تمام شامپوهای خود را دور بریزید. از سوی دیگر، اگر فکر کرده اید که چرا پوست شما دائماً تحریک شده است، ممکن است ارزش بررسی چند برچسب مواد تشکیل دهنده را داشته باشد.

–

The Chronicle Flask را در فیس بوک دنبال کنید و @potassium-nitrate.ir در توییتر برای به روز رسانی های منظم