خوانندگان عزیز غیر انگلیسی: با عرض پوزش، ممکن است این موضوع چندان به شما مربوط نباشد. اما مهم است، بنابراین به هر حال آن را می نویسم. مطمئنم فقط همین یکبار منو میبخشی قول می‌دهم با تمام شدن سرگرمی‌ها و بازی‌ها، خدمات عادی از سر گرفته شود.
درسته، کی هنوز با منه؟ درخشان در اینجا ما می رویم.
سیزده سال پیش، سر تری پرچت فقید در رمان خود نوشت: رفتن به پست:
«چه نوع مردی یک جنایتکار شناخته شده را مسئول شاخه اصلی حکومت می کند؟ جدا از مثلاً رای دهندگان متوسط.»
مانند بسیاری از نوشته های او، خنده دار با طعمی غم انگیز است. چون خب، نیازی نیست که من بهت بگم چون. اما همه باید بخوانند رفتن به پستو سپس عاقبت آن، پول درآوردن (در سال 2007 منتشر شد و بنابراین نوشته شد قبل از بازارهای سهام سقوط کردند) در صورتی که دلیل دیگری جز تعجب از هوشیاری ظاهری پراچت نبود.
به هر حال چرا این را مطرح می کنم؟ من این را مطرح می کنم زیرا امروز – 8 ژوئن 2017 – روز انتخابات در بریتانیا است.
برخلاف رمان تخیلی پرچت Ankh Morpork (که در آن دموکراسی معروف “یک مرد، یک رای” وجود دارد – لرد وتیناری مرد است و او رای دارد) در بریتانیا همه یک رای دارند. خب کم و بیش همه افراد بالای 18 سال که قبلا برای رای دادن ثبت نام کرده اند و… (و غیره). به هر حال تقریباً همه. احتمالاً همه کسانی که این را می خوانند.
اما به طرز عجیبی، بسیاری از مردم از این امتیاز استفاده نمی کنند. در سال 2015، تنها دو سوم افرادی که واجد شرایط رای دادن بودند، واقعاً رفتند و این کار را انجام دادند. اگر همه یا حتی بیشتر آن افراد به یک حزب خاص رأی دهند، در واقع می تواند نتیجه یک انتخابات را تغییر دهد.
مشارکت در بین جوانان 18 تا 24 ساله به ویژه پایین بود. در سال 2015 این میزان 43 درصد بود، در حالی که مشارکت برای افراد بالای 65 سال 78 درصد بود که نزدیک به دو برابر شد.
و این، اگر این عبارت را بهانه کنید، واقعاً عقب مانده است، اینطور نیست؟ زیرا این افراد جوان تر هستند که باید با عواقب هر تصمیمی برای طولانی ترین مدت زندگی کنند. آنها کاملاً باید نظر خود را بگویند.
بنابراین، منظور من این است: لطفا، بروید و رای دهید. برایم مهم نیست که شما چه می گویید، فقط از شما می خواهم دارند یک گفتن
و در نهایت، اگر مفید باشد، در اینجا خلاصه‌ای بسیار سریع از سیاست‌های کلیدی مرتبط با علم و فناوری محافظه‌کاران، کارگر و لیبرال دموکرات‌ها آمده است، که من از این صفحه در wired.co.uk خلاصه کرده‌ام (بروید و بخوانید کل چیز). نام احزاب در ابتدای هر نقطه بولتن به اعلامیه های مربوطه مرتبط است:
- محافظه کارها – بیشتر برای تحقیق و توسعه، به ویژه باتری ها و وسایل نقلیه الکتریکی هزینه می شود. زیرساخت های جدید پلیس برای مقابله با جرایم سایبری تا سال 2020 همه خانه ها و مشاغل دارای پهنای باند پرسرعت خواهند بود و 5G تا سال 2022 راه اندازی خواهد شد. مؤسسات فناوری جدیدی در هر شهر بزرگ انگلیس وجود خواهد داشت. صنعت گاز شیل بریتانیا (یعنی فرکینگ) توسعه خواهد یافت و قوانینی برای طرح هایی برای استخراج گاز ایجاد خواهد شد. انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2050 80 درصد (در مقایسه با سطوح 1990) کاهش می یابد.
- کار – یک “صندوق نوآوری علم” با هدف خاصی برای حفاظت از محیط زیست ایجاد خواهد شد. حزب کارگر “نظارت قضایی موثر” را بر اختیارات نظارتی بازگرداند” (یعنی قانون IP). قصد دارد تا سال 2022 “باند پهن فوق سریع جهانی” را راه اندازی کند و پوشش 5G “بی وقفه” ایجاد کند. فرکینگ ممنوع خواهد شد و در عوض از فناوری های انرژی های تجدیدپذیر حمایت خواهد شد. آلودگی هوا با «قانون هوای پاک» برطرف خواهد شد.
- لیبرال دموکرات ها – برای حفظ کمک هزینه های دانشگاهی از اتحادیه اروپا و حفاظت از بودجه های علمی مبارزه خواهند کرد. “سرمایه گذاری پشتیبانی شده” برای ذخیره انرژی و سایر فناوری ها. قدرت های نظارتی لغو می شود تمامی املاک در بریتانیا تا سال 2022 دارای سرعت دانلود 30 مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود 6 مگابیت در ثانیه با سقف استفاده نامحدود خواهند بود. مراکز جدیدی برای نوآوری ایجاد خواهد شد. فروش خودروهای دیزلی و وانت های کوچک تا سال 2025 ممنوع خواهد شد. با فرکینگ مخالفت خواهد کرد. انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2040 80 درصد کاهش می یابد و انتشار گازهای گلخانه ای خالص 10 سال بعد به صفر می رسد.
برو و رأی بده (آیا قبلاً گفته ام؟)
اونطرف می بینمت. اینم عکس یک گربه گربه ها خوب هستند