همانطور که من می نویسم روز شکرگزاری چند روز پیش بود، زمانی که اکثر آمریکایی ها به طور سنتی یک غذای بسیار بزرگ بر اساس بوقلمون بریان می پختند. اکثر بریتانیایی ها – و البته سایر کشورها – به زودی به شکل کریسمس همین اتفاق را خواهند داشت، و بسیاری از جشن های دیگر در این زمان از سال وجود دارد که به نظر می رسد پخت و پز و غذا بسیار زیاد است.
سنت‌های شما هرچه که باشد، این زمانی است که بسیاری از ما با اخم‌های انتقادی در اعماق تاریک و چسبنده اجاق‌مان اخم می‌کنیم و از خود می‌پرسیم که آیا شاید باید سعی کنیم آن را تمیز کنیم. یا حداقل به دیگری پول بدهید که بیاید و آن را تمیز کند.
به هر حال چرا تمیز کردن اجاق گاز کاری دشوار و ناخوشایند است؟ تمیز کردن سطوح دیگر چندان سخت نیست، اینطور است؟ چرا اجاق ها اینقدر وحشتناک هستند؟
خوب، برای توضیح این موضوع، ابتدا باید چربی ها را بشناسیم.
چربی ها در حین پخت تبخیر می شوند.
بیشتر کثیفی در فر شما چربی است، همراه با بقایای کربنی شده… چیزی یا چیز دیگری. انواع چربی هایی که در محصولات حیوانی و گیاهی رایج هستند دارای نقطه جوش حدود 300 هستند oعلامت C (چربی‌های حیوانی معمولاً مقادیر بالاتری نسبت به روغن‌های گیاهی دارند)، اما در دماهای بسیار پایین‌تر شروع به تشکیل بخار می‌کنند و مطمئناً در دمای معمولی پخت، روغن بخار شده زیادی در اطراف وجود دارد. علاوه بر این، در شرایط معمولی، بیشتر روغن‌ها مدت‌ها قبل از اینکه نزدیک به جوش شوند، «دود می‌کنند» – یعنی شروع به سوختن می‌کنند.
همه ما با این ایده آشنا هستیم که چربی ها به خوبی با آب مخلوط نمی شوند، و مشکل اینجاست: تمام آن چربی که در داخل فر شما چسبیده است، نمی خواهد با روش های تمیز کردن استاندارد جدا شود، به خصوص. زمانی که در طول زمان ساخته می شود.
آیا شیمی در اینجا می تواند به ما کمک کند؟ چربی ها از نظر شیمیایی چیست؟ خوب، آنها استر هستند. بسته به این که چه مقدار شیمی را از مدرسه به خاطر بسپارید، ممکن است برای شما معنایی داشته باشد یا نباشد. اما حتی اگر نام را به خاطر نمی آورید، به من اعتماد کنید، شما می دانید بو. به طور خاص، لاک‌های ناخن و پاک‌کننده‌های ناخن حاوی استر ساده‌ای هستند که به نام اتیل استات یا اتیل اتانوات شناخته می‌شود. (بعضی از مردم می گویند این ماده شیمیایی بوی قطره گلابی می دهد که … فقط اگر بدانید که قطره گلابی چه بویی دارد واقعا کمک می کند. ببینید، بوی لاک ناخن می دهد، خوب؟)
چربی ها استر هستند (منبع تصویر)
به هر حال، نکته این است که استرها دنباله خاصی از اتم ها دارند که کربنی به اکسیژن متصل است، که به کربن دیگری پیوند می خورد که به نوبه خود پیوند دوگانه با اکسیژن دارد. این کمی لقمه است، بنابراین شیمیدانان اغلب آن را به عنوان COOC می نویسند. در نمودار اینجا، اتم های اکسیژن قرمز و اتم های کربن سیاه هستند.
در واقع سه گروه استر در مولکول‌های چربی وجود دارد که توضیح می‌دهد که چرا چربی‌ها به آنها نیز معروف هستند سهگلیسرید
از نظر شیمی عمومی، استرها زمانی تشکیل می شوند که یک اسید کربوکسیلیک (مولکولی حاوی یک گروه COOH) با یک الکل (مولکولی حاوی یک گروه OH) واکنش می دهد. و اینجاست که همه چیز شروع به جمع شدن می کند – صادقانه – زیرا احتمالاً نام اسیدهای چرب را شنیده اید، درست است؟ اگر هیچ چیز دیگری نباشد، این کلمات در نام‌های افزودنی غذایی خاص، به‌ویژه اسیدهای چرب مونو و دی‌گلیسرید E471 که در بسیاری از غذاها، از بستنی گرفته تا رول‌های نان، رایج است، دیده می‌شود.
گلیسرول یک پلیول است – مولکولی که حاوی چندین گروه الکل است (منبع تصویر)
خوب، این واکنش برگشت پذیر است و در نتیجه چربی ها (که استر هستند، به یاد داشته باشید) شکستن به اسیدهای چرب و گلیسرول – که یک پلیول است، یعنی یک مولکول با چندین گروه الکل. یا اگر برعکس نگاه کنیم: چربی ها از ترکیب اسیدهای چرب با گلیسرول ساخته می شوند.
و دلیل اینکه فهمیدن همه اینها مفید است این است که روش تجزیه استرها و در نتیجه چربی ها با قلیاها است. (خب، شما می توانید این کار را با اسید نیز انجام دهید، اما بیایید فعلا نگران آن نباشیم.)
قلیایی های قوی چربی ها را در یک واکنش شیمیایی به نام هیدرولیز تجزیه می کنند – این کلمه از یونانی به معنای آب است.آبی) و باز کردن (لیز) و به این ترتیب در لغت به معنای «شکافتن با آب» است. انسان ها در مورد این بیت خاص از شیمی برای یک طولانی زمان، زیرا برای ساخت صابون اساسی است. همانطور که چند ماه پیش گفتم وقتی در مورد شستن دست ها صحبت می کردم، بابلی های باستان حدود 4800 سال پیش با جوشاندن چربی ها با خاکستر صابون درست می کردند – که کار می کند زیرا ترکیبات قلیایی کلسیم و پتاسیم در هنگام سوزاندن چوب در دمای بالا ایجاد می شود. دما
کثیفی در کوره ها بیشتر چربی است.
نکته واقعا هوشمندانه در مورد همه اینها این است که وقتی قلیایی را با چربی مخلوط می کنیم دو اتفاق می افتد: نه تنها مولکول های چربی را می شکنیم، بلکه موادی را که آنها تجزیه می کنند نیز می شکنند. به محلول در آب هستند (در حالی که چربی ها، همانطور که در ابتدا گفتم، نیستند). که تمیز کردن آنها را با آب بسیار آسان تر می کند. بدیهی است که نکته اصلی صابون همین است، اما زمانی که سعی می‌کنید تمام آن مواد پخته شده را از دیواره‌های فر خارج کنید، مفید است.
اکنون، از نظر تئوری، این بدان معناست که می توانید مقداری لیمو (که احتمالاً هیدروکسید سدیم نامیده می شود) دریافت کنید، آن را در سراسر فر و ویلآ بمالید. اما من به چند دلیل آن را توصیه نمی کنم. اولاً، استفاده از آن دشوار خواهد بود، زیرا هیدروکسید سدیم بیشتر به صورت گلوله یا پولک فروخته می شود (خرید آن بسیار آسان است، زیرا مردم از آن برای تهیه صابون استفاده می کنند).
هیدروکسید سدیم، که گاهی به آن لیس نیز می گویند، اغلب به شکل گلوله فروخته می شود.
اما، شما می گویید، آیا نمی توانستم آن را در آب حل کنم و اسپری کنم یا روی آن پخش کنم؟ بله، بله شما میتوانست. اما واقعا می شود، واقعا وقتی آن را با آب مخلوط می کنید داغ است. بنابراین شما باید بسیار مراقب باشید. زیرا، و این نکته بعدی من است، از نظر شیمیایی پوست شما اساساً چربی و پروتئین است، و این واکنشی که ما سعی داریم روی لجن فر انجام دهیم به همان اندازه روی پوست شما خوب عمل می کند. فقط، می دانید، دردناک تر، و با زخم و چیزهای دیگر. به طور خلاصه، اگر لیمو می‌زنید، از نیتریل خوب روی دستکش‌های وینیل و محافظ چشم بپوشید.
در واقع، صرف نظر از اینکه فر خود را چگونه تمیز می کنید، باید از دستکش و محافظ چشم استفاده کنید، زیرا مواد شیمیایی هنوز برای تجزیه چربی ها طراحی شده اند و بنابراین… همه موارد فوق صدق می کند. فقط این است که پاک کننده های فر با طراحی خاص تمایل دارند راه های ساده تر (و ایمن تر) را برای استفاده از آنها ارائه دهند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به صورت ژلی باشند که می‌توانید روی آن نقاشی کنید، و/یا با کیسه‌هایی که می‌توانید قفسه‌ها را در آن قرار دهید، و همچنین ممکن است با دستکش و محافظ بازو فروخته شوند (اما به ندرت عینک‌ها – تعدادی را جداگانه تهیه کنید). همچنین ممکن است یک سورفکتانت اضافی، مانند سدیم لورت سولفات، برای کمک به تجزیه گریس اضافه شود. با این حال، عنصر اصلی هنوز هم هیدروکسید پتاسیم یا هیدروکسید سدیم است.
خوب، احتمالاً، اما واقعاً نه، اگر عاقل باشید.
علاوه بر این، وقتی با مقاله ای مانند این روبرو می شوم که در مورد مواد شیمیایی “جدی” در پاک کننده های اجاق گاز و روش های “طبیعی” تر برای تمیز کردن اجاق گاز شما صحبت می کند، لبخند می زنم. راه‌های “طبیعی” به ترتیب اسیدها یا قلیایی‌های ضعیف مانند آب لیمو یا جوش شیرین هستند. آنها اساساً روش‌های بی‌اثری برای تلاش برای انجام دقیقاً همان شیمی هستند.
و خوب، مطمئنا، ژل و کیسه و غیره در کیت‌های مدرن فناوری جدیدتری هستند، اما قلیایی قوی هستند؟ هیچ چیز طبیعی تر از این نیست. همانطور که در ابتدا گفتم، انسان ها به معنای واقعی کلمه برای هزاران سال از آن استفاده کرده اند.
نکته ای که واقعاً نمی توان به اندازه کافی تکرار کرد: طبیعی به معنای ایمن نیست.
بخار می تواند برای پوست، چشم ها و ریه ها تحریک کننده باشد.
در این مورد، هنگام تمیز کردن اجاق گاز بخار می شود. بسته به مخلوط تمیز کننده دقیق درگیر، اینها احتمالاً یک بخار قلیایی خواهند بود که اساساً (هاها) با گرم شدن همه چیز تشکیل می شود. چنین بخاری به طور بالقوه برای پوست، چشم ها و ریه ها تحریک کننده است، اما در واقع سمی کشنده نیست. نه این که توصیه کنم سرتان را در فری که تازه تمیز کرده اید فرو کنید و عمیق نفس بکشید، اما حرف من را قبول دارید. ممکن است به غذا حالت صابونی و احتمالاً تلخ بدهد (برخلاف آنچه در برخی کتاب های درسی آمده است، طعم همه قلیایی ها تلخ نیست، اما با این آزمایش نکنید) مزه کنید اگر واقعاً زیاده روی کنید.
به طور خلاصه، اگر خودتان فر خود را تمیز می کنید: دستورالعمل های سازنده را دنبال کنید، مطمئن شوید که آشپزخانه شما تهویه خوبی دارد، پس از اتمام کار، درب فر را برای مدتی باز بگذارید و برای اطمینان، تمام سطوح را در اختیار بگذارید. یک شستشوی اضافی با آب فراوان
تمیز کردن را تا ژانویه موکول کنید – بالاخره فر فقط دوباره کثیف می شود.
و این، واقعاً، همین است. چه در حال تمیز کردن فر خود باشید و چه از شخص دیگری بخواهید این کار را برای شما انجام دهد، شیمی موجود در آن واقعاً بسیار قدیمی است. و بله، مواد شیمیایی درگیر خطرناک هستند، اما نه به این دلیل که “طبیعی” نیستند. دقیقا برعکس.
یا فقط می توانید آن را ترک کنید. منظورم این است که وقتی شام کریسمس را بپزید دوباره کثیف می شود، درست است؟
اگر در حال تحصیل در رشته شیمی هستید، آیا هنوز شیمیدان جیبی خود را گرفته اید؟ چرا یکی را نگیرید؟ این یک ابزار بسیار مفید است، و با خرید آن از این سایت پشتیبانی خواهید کرد – برد-برد است! اگر اتفاقی افتاد دانستن یک شیمیدان، یک جوراب پرکننده درخشان ایجاد می کند! همانطور که مجموعه ای از آهنرباهای کلمه شیمی!
صفحه فیس بوک Chronicle Flask را برای به روز رسانی های منظم لایک کنید یا دنبال کنید @potassium-nitrate.ir در توییتر. محتوا © Kat Day 2020 است. می‌توانید هر چیزی را در اینجا به اشتراک بگذارید یا به آن پیوند دهید، اما در صورت انجام باید به این سایت مراجعه کنید. اگر از خواندن وبلاگ من لذت می برید، و به خصوص اگر از اطلاعاتی که در اینجا پیدا کرده اید برای نوشتن قطعه ای استفاده می کنید که بابت آن پولی به شما پرداخت می شود، لطفاً با استفاده از دکمه زیر برای من قهوه از طریق Ko-fi بخرید.