روتنیوم قابل توجه و مهار

در مورد این هفته چه بنویسم، تعجب می‌کنم… در مورد عنصر روتنیم چطور؟ بالاخره سال بین المللی جدول تناوبی است. باید چند پست با مضمون عنصر وجود داشته باشد، درست است؟

روتنیوم دارای عدد اتمی 44 (عدد خوب، آن) و نماد Ru است. رسماً توسط کارل ارنست کلاوس در سال 1844 در دانشگاه دولتی کازان روسیه کشف شد.

ممکن است از مدرسه (یا احتمالاً از جواهرات خود) به یاد داشته باشید که پلاتین واقعاً واکنشی نیست. این چه ربطی به روتنیم دارد؟ خوب، فلزات غیر فعال را می توان در طبیعت به عنوان فلز واقعی یافت، نه اینکه با عناصر دیگر در سنگ معدن ترکیب شود. اما معلوم شد که “فلز پلاتین” اولیه – که توسط آمریکایی های پیش از کلمبیایی استفاده می شد – خالص نبود، بلکه در واقع آلیاژی از پلاتین با فلزات دیگر بود.

در سال 1827، یونس برزلیوس و گوتفرید اوسان، پلاتین خام کوه‌های اورال را در آب‌های آبی حل کردند: مخلوطی 1:3 از اسید نیتریک و اسید کلریدریک (ما قبلاً در داستان معروفی در مورد مدال‌های جایزه نوبل با آب‌های آبی آشنا شده‌ایم). اوسان مطمئن بود که سه فلز جدید را جدا کرده است که آنها را پلورانیوم، روتنیوم و پولینیم نامگذاری کرد، اما برزلیوس مخالف بود و این باعث اختلاف طولانی مدت بین دو دانشمند شد.

اوسان در نهایت از بحث منصرف شد – که مایه شرمساری بود، زیرا حق با او بود. در سال 1844 کارل ارنست کلاوس ترکیبات تهیه شده توسط Osann را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که آنها در واقع حاوی روتنیوم هستند.

کلاوس در حال مطالعه بقایای نامحلول باقی مانده پس از استخراج پلاتین از رسوبات پلاسر اورال بود. مانند بسیاری از شیمیدانان در آن زمان، او موادی را که تهیه کرده بود چشید و بو کرد، و گزارش داد که آمین های روتنیوم طعم سوزاننده تری نسبت به قلیایی ها دارند، در حالی که طعم تتروکسید اسمیم «شبیه فلفل حاد» بود (این را امتحان نکنید. در خانه).

او اکتشافات خود را به آکادمی علوم در سنت پترزبورگ و به آکادمیک GI Gess که آنها را در 13 سپتامبر و 25 اکتبر 1844 گزارش کردند، ابلاغ کرد. کلاوس عنصر جدید را از کلمه لاتین نامگذاری کرد. روتنیا، و از کار اوسان یاد کرد و گفت:

من نام بدن جدید را به افتخار سرزمین مادری ام روتنیوم گذاشتم. من کاملاً حق داشتم که آن را به این نام صدا کنم زیرا آقای اوسان روتنیوم خود را رها کرد و این کلمه هنوز در شیمی وجود ندارد.

کلاوس در سال 1864 بر اثر ذات الریه درگذشت و مطالعه روتنیوم در روسیه کم و بیش برای بهترین قسمت از هفتاد سال متوقف شد و تا دهه 1930 دوباره شروع نشد. این عنصر در حال حاضر برای سخت شدن آلیاژهای پلاتین و پالادیوم شناخته شده است و در نتیجه در تماس های الکتریکی استفاده می شود. هنگامی که فقط 0.1٪ به تیتانیوم اضافه می شود، آلیاژی بسیار مقاوم در برابر خوردگی ایجاد می کند که به ویژه در محیط های آب دریا مفید است.

روتنیوم و ترکیبات آن کاربردهای دیگری نیز دارند، از جمله درمان سرطان و کاتالیز. اکسید روتنیوم (VIII)، یک مایع بی رنگ (فقط: نقطه ذوب آن 25 است. ^oج) در تماس با روغن‌های چرب، دی‌اکسید روتنیوم قهوه‌ای-سیاه تشکیل می‌دهد. به دلیل این ویژگی در پزشکی قانونی برای افشای اثر انگشت نهفته استفاده می شود.

یکی از پر جنب و جوش ترین ترکیبات روتنیم رنگ “روتنیوم قرمز” است که بیش از 100 سال است که به عنوان یک لکه بیولوژیکی استفاده می شود. فرمول پیچیده ای دارد [Ru₃O₂(NH₃)₁₄]Cl₆ و از واکنش تری کلرید روتنیم با آمونیاک موجود در هوا ساخته می شود، که ممکن است توضیح دهد که چرا تصاویر تری کلرید روتنیوم گاهی اوقات یک ماده قرمز را نشان می دهد، در حالی که در واقع سیاهی نسبتاً خسته کننده است.

یکی از جاهایی که ممکن است در زندگی روزمره با روتنیوم روبرو شده باشید جواهرات است: سختی فلز، مقاومت در برابر خوردگی بالا و روکش غیرمعمول و نه کاملاً فلزی خاکستری-مشکی آن را به انتخابی محبوب تبدیل کرده است. اگرچه روتنیوم خالص گران است، بنابراین تقریباً همیشه روی یک فلز پایه ارزان‌تر آبکاری می‌شود.

و اکنون، آخرین تصویر به مناسبت روز روتنیوم من: کیک تولد افسانه‌ای با تم شیمی من (ممنون، مامان!)، ساخته شده توسط اتاق کیک Cotswold را ببینید. این چقدر شگفت انگیز است؟

معمولاً در انتهای پست‌های وبلاگم به حساب ko-fi خود پیوند می‌دهم، اما این بار، در عوض، اگر احساس سخاوتمندی می‌کنید، لطفاً کمک مالی به جشن تولد من برای جمع‌آوری پول برای تحقیقات آلزایمر در انگلستان در نظر بگیرید.

جمع آوری کمک مالی از طریق فیس بوک انجام می شود، که من متشکرم که برای همه مناسب نیست – اگر می خواهید بدون مراجعه به آن شبکه اجتماعی خاص کمک مالی کنید، پیوندی برای اهدای مستقیم در اینجا وجود دارد. اگر این کار را کردید، یک نظر زیر را برای من بنویسید تا بتوانم تشکر کنم x