آیا واقعاً یک گاز مضر به غذای شما اضافه می شود؟

امروز در مورد یک ماده بالقوه خطرناک، اما به طور شگفت انگیزی که به ندرت مورد بحث قرار گرفته است، می نویسم. این گاز در دمای اتاق است، با جرم مولکولی 28. در جدول تناوبی در کنار اکسیژن قرار دارد، اما این دو نمی توانند بیشتر از این متفاوت باشند. هنگامی که دانیل رادرفورد در سال 1972 آن را کشف کرد، آن را “هوای مضر” نامید. دانشمندان دیگر آن را “هوای سوخته”، “هوای مفیتیک” و “آزوت” – از کلمه یونانی به معنای بی جان – نامیدند، زیرا حیوانات هنگامی که در معرض آن قرار می گرفتند می مردند. امروزه ما آن را نیتروژن می نامیم.

بگذارید بیشتر به شما بگویم. این یک ماده شیمیایی صنعتی است که برای تولید کود و مواد منفجره و پر کردن لاستیک ها استفاده می شود. آیا این به نظر چیزی است که باید به طور روزانه در معرض آن قرار بگیرید؟

خوب من برای شما خبری دارم، شما هستید. نیتروژن در هوای اطراف ما وجود دارد. درست است، این گاز که، اجازه دهید تکرار کنم، زمانی که برای کشتن حیوانات کوچک کشف شد، در اطراف ما وجود دارد. غلظت آن در حال حاضر نسبتاً پایدار است، اما در گذشته زمین به طور چشمگیری افزایش یافته است.

تنفس هوا با فشار جزئی بیش از حدود 0.8 بار شما را واقعاً بیمار می کند یا حتی شما را می کشد، با این حال، نیتروژن خالص به طور مرتب برای بسته بندی مواد غذایی ما استفاده می شود. آن کیسه های سالاد که فکر می کردید خیلی تازه و سالم هستند؟ پر از نیتروژن خالص. این نیتروژن با فرآیندی به نام تقطیر کسری به دست می آید. بنزین، گازوئیل و قیر – موادی که برای پوشش جاده های ما استفاده می شود – دقیقاً با همین روش تولید می شوند.

نیتروژن نامرئی، بی مزه و بی بو است و شرکت ها مجبور نیستند آن را روی بسته بندی خود برچسب گذاری کنند. برخی از تولیدکنندگان معتبرتر اظهار می‌کنند که مواد غذایی آنها «در یک فضای محافظ بسته‌بندی شده است»، اما از آنجایی که هیچ مقرراتی برای اجبار شرکت‌ها برای درج این برچسب وجود ندارد، عدم وجود آن تضمینی نیست. شما ممکن است در حال حاضر کاهوی آغشته به نیتروژن می خورید و هیچ ایده ای ندارید. و برای کسانی که از سالاد طفره می روند و نفس راحتی می کشند، چیپس (چیپس، برای خوانندگان آمریکایی من) نیز در این مواد بسته بندی شده است.

بدتر میشود. وقتی نیتروژن سرد می شود به مایع تبدیل می شود و از این شکل در تهیه غذا نیز استفاده می شود. برخی از سرآشپزها از آن برای تهیه بستنی لذیذ استفاده می کنند. اما در حالت مایع نیتروژن حتی خطرناک تر است. به شدت فرار است. قرار گرفتن در معرض نیتروژن مایع باعث سوختگی های شدید و دردناکی می شود که می تواند جای زخم های دائمی داشته باشد. افرادی که نیاز به دست زدن به آن دارند باید از دستکش های ضخیم و با قدرت صنعتی و محافظ چشم استفاده کنند. این به قدری خطرناک است که یکی از مقامات استرالیایی نوشیدنی های الکلی اخیراً به بارها دستور داد پس از اینکه مشتری به شدت بیمار شد، سرو نوشیدنی های حاوی نیتروژن مایع را متوقف کنند.

مطمئناً ما باید این سؤال را بپرسیم: آیا واقعاً در هر کجای دنیا چیزی به این مضر باید در تهیه غذا دخیل باشد؟

مبارزان مواد غذایی بهداشتی و “جنگجویان سلامتی” به طور فزاینده ای سایت های خود را بر روی این تهدید جدید تنظیم می کنند. در مصاحبه ای، “عروسک غذا” Eyna Noscience گفت: “در طول تحقیقاتم در مورد این چیزها متوجه شدم که شرکت های مواد غذایی گاهی اوقات آن را با دی اکسید کربن مخلوط می کنند، و همه ما می دانیم که لایه اوزون را از بین می برد. همه ما باید برای برچسب زدن بهتر کمپین کنیم.»

او در ادامه افزود: «این یک پنیکتوژن است. من نمی دانم این به چه معناست، اما برای من به طرز مشکوکی مانند سرطان زا به نظر می رسد. هیچ چیز غیرقابل تلفظی نمی تواند برای شما خوب باشد، درست است؟ من همیشه می گویم، اگر نمی توانید آن را بخوانید، نباید آن را بخورید. یا نفس کشیدنش.»

علیرغم اینکه به وضوح چیزی در مورد هیچ چیز نمیدانیم، ممکن است که Eyna Noscience نکته ای داشته باشد. شاید مصرف کنندگان باید انتخاب کنند که آیا می خواهند محصولات اشباع شده با نیتروژن بخرند؟ سازمان Scease the Ugly Nitrogen Terror مطمئناً اینطور فکر می کند. آنها اخیرا تظاهرات مسالمت آمیزی را در خارج از یک سوپرمارکت معروف در لندن برگزار کردند. تعدادی از هواداران آنها که پلاکاردهایی با حروف اول این سازمان در دست داشتند، به اتهام “شعارهای توهین آمیز” دستگیر شدند. واضح است که نمونه دیگری از قدرت بسیار زیاد صنایع غذایی است.

شما چی فکر میکنید؟ آیا نیتروژن در غذاها باید ممنوع شود؟ نظرات خود را در زیر بنویسید

گنو تری پرچت.

——————

توجه: حالا اگر کاملاً واضح نیست، این پست یک شوخی است (این را به این دلیل می گویم که بعضی ها از من سؤال کرده اند، باور کنید یا نه). اما حقیقت، همانطور که می گویند، عجیب تر از داستان است. بعد از این که این را نوشتم متوجه شدم که Food Babe، با نام مستعار وانی هاری، در واقع یک پست نوشته است (او از آن زمان آن را حذف کرده است، اما اینترنت برای مخفی کردن چنین چیزهایی بسیار عالی است) که در آن او یک پست افسانه ای نشان داده است. درک نادرست از شیمی و فیزیک به طور خاص (از اینجا، بند 6):

هوایی که در هواپیما تنفس می کنید مستقیماً از بیرون پنجره شما بازیافت می شود. این بدان معناست که شما در حال تنفس هر چیزی هستید که هواپیما از آن خارج می شود و در حال پرواز است. هوایی که به داخل پمپ می شود نیز اکسیژن خالص نیست، با نیتروژن مخلوط می شود، گاهی اوقات تقریباً 50٪. پمپاژ اکسیژن بیشتر از نظر سوخت هزینه دارد و خطوط هوایی این را می دانند! نیتروژن ممکن است زمان و دوز داروها را تحت تاثیر قرار دهد، باعث ایجاد احساس نفخ و تورم مچ پا و مفاصل شما شود.

من در مورد بقیه نمی‌دانم، اما شخصاً در مورد اتمسفر اکسیژن 50 درصد، به خصوص در هواپیما، کمی نگران خواهم بود. بیایید امیدوار باشیم که او اشتباه می کند، نه؟