من اخیراً پستی نوشتم که در آن پنج بیت از شیمی را که شما (احتمالاً) هر روز انجام می دهید، فهرست کرده ام. این به طرز شگفت انگیزی محبوب بود و بنابراین، درست مانند شرکت های بزرگ فیلم، دنباله آن در اینجا آمده است!
1. قهوه تازه درست کنید (یا حداقل قهوه دیگری بنوشید)
اسپرسو (اساس بیشتر نوشیدنی های قهوه) با فشار دادن مقدار کمی آب تقریباً در حال جوش از طریق دانه های آسیاب شده قهوه ساخته می شود. این به راحتی تعدادی از مواد شیمیایی از جمله تمام موادی که طعم و عطر دوست داشتنی قهوه را تولید می کنند، و همچنین مهمتر از همه، کافئین دوست ما را استخراج می کند، که بدون آن بسیاری از ما به سادگی نمی توانیم به صورت روزانه عمل کنیم. کاری که شما (یا باریستای مورد علاقه شما) در اینجا انجام داده اید نوعی استخراج شیمیایی است. تکنیک‌های استخراج در شیمی بسیار مهم هستند، زیرا طبیعت عادت آزاردهنده‌ای دارد که چیزهایی را که می‌خواهیم با چیزهای دیگر به هم بزند. شیمیدان‌ها، به‌ویژه شیمی‌دان‌های آلی (تولید شده با کودهای کاملاً طبیعی) بیشتر عمر خود را با دقت و زحمت به استخراج چیزها از چیزهای دیگر می‌گذرانند. برخی از آنها احتمالاً کمتر از باریستاها نیز درآمد دارند.
2. نان تست درست کنید
می‌دانید چه زمانی یک برش عالی درست می‌کنید، و دقیقاً قبل از سیاهی به آن رنگ قهوه‌ای دوست‌داشتنی می‌رسد؟ این واکنش میلارد در عمل است. این همان چیزی است که هنگام پختن گوشت، چیپس، پیاز یا هر چیز دیگری که قهوه ای می شود، اتفاق می افتد. این واکنشی بین اسیدهای آمینه (مواد پروتئینی از آنها ساخته شده است) و قندها است. همچنین مسئول آن بوها و محاسن دوست داشتنی بیسکویتی برشته شده است. سطح غذا باید با حرارت خشک در تماس باشد تا این واکنش اتفاق بیفتد، به همین دلیل است که غذای آب پز و مایکروویو قهوه ای نمی شود. و شرایط قلیایی به آن کمک می کند، که دلیل اصلی استفاده از لیمو به طور سنتی روی سطح چوب شور و دیگر نان های آلمانی است (این همیشه من را کمی عصبی می کرد).
3. نفس بکش
من در پست قبلی خود به تنفس اشاره کردم، اما همانطور که هر دانش آموز 13 ساله ای به شما خواهد گفت، و بیشتر بزرگسالان مدت هاست فراموش کرده اند، تنفس با نفس کشیدن یکی نیست. در اینجا من در واقع به تبادل اکسیژن فکر می کنم (که از نظر فنی نیز کمی تنفس نیست، اما من را تحمل می کند). احتمالاً می‌دانید که در خون شما آهن وجود دارد: در واقع آهن در مولکول‌های هموگلوبین نسبتاً پیچیده‌ای گره خورده است. مولکول های اکسیژن به چهار اتم آهن در هموگلوبین با چیزی به نام پیوندهای مختصات یا کووالانسی داتیو متصل می شوند. اگر این ذره پیوند شیمیایی خوب نبود، هیچ راهی وجود نداشت که خون ما بتواند اکسیژن کافی را در اطراف بدن ما حمل کند و آن را به طور ایمن به سلول های ما برساند تا ما را از یک دقیقه به دقیقه دیگر ادامه دهد.
4. مقداری اسید اضافی را خنثی کرد
اخیرا قرص سوء هاضمه مصرف کرده اید؟ آیا متوجه شدید که در حال انجام یک آزمایش شیمی در شکم خود هستید؟ خوب تو بودی! قرص های سوء هاضمه حاوی مواد مختلفی هستند، اما برخی از رایج ترین ترکیبات عبارتند از: هیدروکسید منیزیم (همچنین در آب معلق به عنوان شیر منیزیم شناخته می شود)، کربنات کلسیم، بی کربنات سدیم و کربنات منیزیم. اینها همه باز هستند: آنها با اسیدها واکنش می دهند تا نمک و آب و در مورد کربنات ها، دی اکسید کربن نیز تشکیل شود. اسید معده شما اسید کلریدریک است، به عنوان مثال:
بی کربنات سدیم + اسید کلریدریک -> کلرید سدیم + آب + دی اکسید کربن
حالا، آیا آن تبلیغ رنی که ادعا می‌کند «اسید را به آب و دیگر مواد طبیعی تبدیل می‌کند» منطقی است؟ آنها به دلایلی نمی خواهند از کلمه نمک استفاده کنند…
5. تمیز کننده تخلیه استفاده می شود
این یکی از شیمی های کوچک مورد علاقه من است. واقعا دوست داشتنی است البته جدا از مواد شیمیایی سوزاننده وحشتناکی که در آن دخیل هستند. پاک کننده فاضلاب معجون خطرناکی است، اما ماده اصلی آن اغلب یک قلیایی قوی مانند هیدروکسید سدیم است (پاک کننده های فاضلاب اسیدی نیز وجود دارد؛ بسیار مهم است که آنها را مخلوط نکنید). موادی که سوراخ سوراخ شما را مسدود می‌کنند، عمدتاً پروتئین (مو، سلول‌های پوست، یخ) و کثیفی‌های چرب هستند. قلیایی قوی با این چیزها در واکنشی به نام هیدرولیز واکنش می دهد. اکنون این هوشمندانه است، زیرا صابون (تقریبا) دقیقاً با همان واکنش ساخته می شود. صابون با صابون سازی تولید می شود، جایی که چربی ها با یک قلیایی قوی مخلوط می شوند. پس وقتی پاک کننده تخلیه را در سوراخ پر شده خود قرار می دهید، چه می کنید؟ شما نه تنها تفنگ را می شکنید، بلکه به طور موثر صابون درست می کنید در موقعیتکه به شستن کثیفی های باقی مانده کمک می کند. چقدر درخشان است؟
با تشکر از اندرو (@_byronmiller) برای پیشنهاداتش